In de straat der gevonden voorwerpen is het tegenwoordig een komen en gaan van passanten. Zo was deze drukke straat eerst in de ban van geleende schoolexamens en later lagen ook opeens onze privacy gegevens ergens in een hoekje van de straat bij het grofvuil. En dat komt allemaal door de spionnetjes van de NSA.
Mensen waren doodsbang. Waarvoor weet eigenlijk niemand. Het lijkt me een bizarre gedachte dat de NSA of de AIVD daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in Loes uit Krommenie, die af en toe wat mooie kiekjes van haar hond Loebas op facebook dumpt. Maar ze is blijkbaar bang. Ze wil haar persoonsgegevens beschermen. Een kleine week geleden deed ze wel nog mee aan een Like&Win actie waar ze al haar persoonlijke gegevens automatisch gaf aan een kleinschalig eenmanszaakje die een prijs uitloofde aan diegene die het beste op ‘Vind ik leuk’ kon drukken. Helaas won ze de tuinset ter waarde van €40 niet.
Bah. Privacy. Het klinkt alleen al jammer. Prijvàsie. Onze prijvàsie houdt niets in, en dat maakte nooit wat uit. We vonden het namelijk altijd wel prima, omdat we eigenlijk allang wisten wat de NSA met onze gegeventjes deed. Maar nu het bekend is zijn we boos. Dat de AIVD mensen in de gaten houdt omwille de veiligheid van Loes is dan ook bijzaak. Je kunt nog zo veel terroristische acties verijdelen maar aan het nietszeggende facebook leventje van onze Loes kom je niet!
Loes, stop het uiteinde van een USB-kabel tussen je labia minora en download een leven. Terwijl jij om 4 uur klaar bent met het inzamelen van lege flessen als assistent-emballagechef verijdelen bepaalde instanties terroristische acties. Loes is niet blij maar heeft een idee. Ze strijkt over haar hart en wil best al haar gegevens cadeau geven. In ruil daarvoor wil ze een tuinset. Dan is alles prima.
